ပလတ်စတစ်တွေမသုံးတော့တဲ့ နောင်၁ဝနှစ်ကာလမှာ ဘာတွေပြောင်းလဲသွားနိုင်မလဲ

အနာဂတ်ဆိုတာကြိုပြီးတော့မမြင်နိုင်တဲ့အရာပါ။ ဒါကြောင့် နောက်ဆယ်နှစ်လောက်မှာ ကမ္ဘာလောကကြီးထဲ ပလတ်စတစ်သုံးစွဲမှုရှိမရှိကလည်း ကြိုပြီးတော့သိနိုင်တဲ့အရာမဟုတ်ဘူးပေါ့။ ဒါပေမယ့် စိတ်ကူးထဲမှာပဲအရင်စဉ်းစားကြည့်ရအောင်ပါ။ တကယ်လို့သာ နောက်ဆယ်နှစ်လောက်မှာ ပလတ်စတစ်သုံးစွဲမှုတွေ လျော့သွားမယ်ဆိုရင် ဘာတွေပြောင်းလဲသွားနိုင်လဲ။

အရင်ဆုံးပြောရမယ်ဆိုရင် သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်မှာ ပလတ်စတစ်ကြောင့်ထိခိုက်နေတာတွေ လုံးဝသက်သာမသွားဘူးဆိုရင်တောင် ပလတ်စတစ်ကြောင့်ဖြစ်စေတဲ့ ရောဂါတွေတော့ နည်းသွားမယ်ထင်ပါတယ်။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်ကို ပလတ်စတစ်နဲ့ဖျက်ဆီးလာခဲ့တာက နှစ်နဲ့ချီနေခဲ့ပြီလေ။ ဥပမာ ပလတ်စတစ်ကြောင့် ပင်လယ်ထဲကသတ္တဝါလေးတွေ ဒုက္ခတွေရောက်နေတာ ၊ ပလတ်စတစ်ကြောင့် မြေပေါ်ကသစ်ပင်တွေရှင်သန်ကြီးထွားမှုကို အခက်အခဲဖြစ်စေတာ ၊ ပလတ်စတစ်ကြောင့် Balance တွေပျက်ပြီး Climate Change တွေဖြစ်တာ။ ဒီလို ပြောမကုန်တဲ့ Damage မျိုးကို ဆယ်နှစ်ဆိုတဲ့အချိန်အတိုင်းအတာနဲ့ အစအနမကျန်ပျောက်ကင်းသွားအောင်ကုသနိုင်ဖို့ဆိုတာ ဖြစ်တော့မဖြစ်နိုင်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် အနည်းဆုံးတော့ ဒီဆယ်နှစ်အတွင်းမှာမွေးဖွားလာမယ့် ကိုယ်တွေရဲ့မျိုးဆက်သစ်တွေကတော့ ပလတ်စတစ်ကင်းမဲ့တဲ့နေထိုင်မှုတစ်ခုနဲ့ ကြီးပြင်းလာနိုင်တယ်။ ဒါကြောင့်သူတို့အတွက် ပလတ်စတစ်ကြောင့် ကျန်းမာရေးထိခိုက်တာတွေ အဖြစ်မများလောက်တော့ပါဘူး။

သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်ဆိုတာက ပလတ်စတစ်ရဲ့တိုက်ခိုက်မှုကြောင့် ဒဏ်ရာတွေအများကြီးရပြီးသားဖြစ်နေတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လို့စဉ်းစားကြည့်ပါ။ လူတွေမှာတောင် ရောဂါတစ်ခုဖြစ်ရင်အခြေအနေအရမ်းမဆိုးသွားခင်မှာ ကုသမှုခံယူရင်ပျောက်ကင်းနိုင်တယ်လေ။ ဒါကြောင့် ရောဂါထူနေပြီဖြစ်တဲ့ကမ္ဘာကြီးကလည်း ကယ်တင်လို့ရနိုင်သေးတယ်လို့ ယူဆနိုင်ပါတယ်။ ဒဏ်ရာရနေတဲ့နေရာကို ပိုးထက်မဝင်အောင်ဂရုတစိုက်ကုသပေးရင်ပျောက်ကင်းနိုင်သလိုပဲ ကမ္ဘာမြေကြီးကိုလည်း ပလတ်စတစ်ဆိုတဲ့ပိုးမွှားတွေဆက်မဝင်စေဘဲ တားဆီးမှုတွေ ၊ ကာကွယ်မှုတွေလုပ်နိုင်ပါတယ်။ ပြောချင်တာက ဒီပလတ်စတစ်မသုံးတဲ့ဆယ်နှစ်အတွင်းမှာ သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်ထိခိုက်ပျက်စီးထားတာတွေ အပပျောက်သွားမှာတော့မဟုတ်ဘူး။ ဒါပေမယ့် အရင်ကထက်ပိုပြီးဆိုးလာစရာအကြောင်းလည်းမရှိတော့ပါဘူး။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ Damage ထက်ပြီးမပြင်းထန်လာအောင် ပလတ်စတစ်သုံးစွဲမှုတွေရပ်ထားပြီးပြီကိုး။

ဒီလိုအချိန်မှာ ပြောင်းလဲသွားနိုင်တာတွေက – ဖြစ်ပြီးသား Damage တွေကို ဖြေရှင်းဖို့နည်းလမ်းတွေရှိလာနိုင်မယ် ၊ ပလတ်စတစ်အစား သူ့လောက်သဘာဝပတ်ဝန်းကျင်ကို ထိခိုက်ပျက်စီးမှုမဖြစ်စေတဲ့ အစားထိုးပစ္စည်းတွေသုံးလာမယ် ၊ ပလတ်စတစ်ကြောင့် ကျန်းမာရေးကိုထိခိုက်တဲ့နှုန်းတွေလျော့ကျလာမယ်။ ပလတ်စတစ်ကိုအပြီးအပိုင်ပယ်ဖျက်ဖို့ဆိုတာ ကဏ္ဍာတိုင်းကနေပြောင်းလဲမှဖြစ်မယ့်ကိစ္စပါ။ အားလုံးကိုပြောင်းလဲဖို့ဆိုတာ အချိန်အတိုင်းအတာတစ်ခုတော့လိုတယ်။ ဆယ်နှစ်အတွင်းမှာအရာအားလုံးမပြေလည်နိုင်သေးပေမယ့် First Step တွေကိုတော့ လျှောက်လှမ်းပြီးလောက်ပါပြီ။

ဒါကြောင့် ဆယ်နှစ်လောက်ပလတ်စတစ်မသုံးတော့တာနဲ့ ဘာမှဖြစ်လာမှာမဟုတ်ဘူးလို့ တွေးမယ့်အစား ဆယ်နှစ်လောက်မသုံးတော့ရင် ပြောင်းလဲသွားနိုင်မယ့် ၁ဝဝ ရာခိုင်နှုန်းထဲမှာ ၁ ရာခိုင်နှုန်းလောက်ပဲရှိနေရင်တောင် လက်မလွှတ်လိုက်ပါနဲ့။ မဖြစ်နိုင်ဘူးဆိုတာမရှိပါဘူး။ ၁၈၆၅ မှာ Jules Verne က လကမ္ဘာကိုသွားတဲ့အကြောင်း စိတ်ကူးယဉ်ပြီးစာအုပ်ရေးခဲ့တာ ၁၉၆၉ မှာ လူသားတွေလကမ္ဘာကို တကယ်အရောက်သွားခဲ့ကြတယ်။ ၁၈ဝဝ ခုနှစ်ကလူတွေမဖြစ်နိုင်ဘူးပြောခဲ့တဲ့အရာက ကိုယ်တွေအတွက်ဖြစ်နိုင်လွန်းလို့ ဟိုဘက်ကမ်းကိုတောင်ရောက်နေပြီမဟုတ်ဘူးလား။ ဒါကြောင့် ဒီနေ့ကစပြီး နောက်ဆယ်နှစ်မှာ ပလတ်စတစ်တွေမသုံးတော့ရင် ဘာတွေပြောင်းလဲသွားမလဲဆိုတဲ့ မေးခွန်းတွေနဲ့ရှင်သန်လိုက်ရအောင်။

Piki (Akhayar)